วันอังคารที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ตอนที่ 17 ความสุขอันแสนสั้น


          ปากหยักเริ่มทำงานรุนแรงขึ้น ขบเม้มทุกส่วนของซอกคอขาวจนขึ้นรอยแดงก่อนจะเลื่อนมาประกบจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง และคราวนี้ก็เต็มไปด้วยความปารถนามากมายเสียเหลือเกิน มือใหญ่ก็ลูบไล้ไปตามเอวคอดผ่านผ้าเนื้อนิ่มแล้วไล้เลื้อยมาถึงขาอ่อนจนร่างเล็กที่กำลังศึกษาประสบการณ์ใหม่ขนลุกซู่


          สัมผัสทุกสัดส่วนที่ซีวอนต้องการจะสัมผัสไปทั่วเรือนร่างเล็กก่อให้เกิดเสียงครางหวานที่เริ่มดังลอดออกมาเรื่อยๆ เมื่อร่างเล็กมีอารมณ์ร่วม



          ฟึ่บ



          ซีวอนจัดการดึงรั้งเสื้อเนื้อนิ่มออกไปพ้นจากกายเล็กจนเผยให้เห็นแผ่นอกขาวเนียนที่มีเม็ดทับทิมสีหวานที่กำลังชูชันขึ้นจากความหนาวเหน็บและอารมณ์ที่กำลังถูกปลุกรั้งขึ้นมาเรื่อยๆ


          “อื้อ...คุณซีวอน อ้ะๆ” แล้วคนตัวโตก็ไล่เลื้อยจากใบหน้าขาวเนียนลงไปที่คอขาวก่อนจะลากลิ้นร้อนมาถึงแผ่นอกบางจนร่างเล็กกำมือแน่น แผ่นอกเด้งขึ้นรับสัมผัสแปลกใหม่ทันที ชายหนุ่มค่อยๆใช้ปลายลิ้นหมุนวนใกล้ตุ่มเล็กๆ สองตุ่มอย่างหยอกล้อ


          “อ่าห์....ตรงนั้น อึก แรงอีก” แล้วร่างเล็กก็ยิ่งครางเสียงหวานเมื่อชายหนุ่มใช้ปากร้อนครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานจนปลายลิ้นอุ่นๆ กำลังหยอกล้อและดูดดึงจนความรู้สึกวาบหวามในช่องท้องกำลังเล่นงานร่างเล็กอย่างหนัก


          “ทำไมถึงได้สวยขนาดนี้ฮยอกแจ....” เสียงทุ่มพร่าเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ที่กำลังบดจูบเม็ดทับทิมสีหวาน อีกมือนึงก็กำลังบีบคลึงสร้างเสียงครางอื้ออึงไปทั่วห้องกว้าง


          “อื้อ....อ๊า คุณซีวอนฮยออกเสียว...” แล้วซีวอนก็ผละออกมาที่เม็ดทับทิมอีกข้างจนร่างเล็กกำมือแน่นกับกลุ่มผมสีดำของชายหนุ่ม ร่างกายสะท้านเยือกเมื่อมือร้อนกำลังจับเข้ากับแก่นกายเล็กที่กำลังปริ่มน้ำ


          ชเวซีวอนผละตัวออกห่างนิดมองแผ่นอกขาวเนียนกับลำคอสวยที่กำลังถูกประดับไปด้วยรอยกุหลาบจนเขานึกพอใจ แล้วผละตัวถอดเสื้อนอนตัวใหญ่ออกจากร่างแล้วตามด้วยกางเกงตัวเล็กของฮยอกแจ จนเผยให้เห็นชั้นในที่มีน้ำสีขาวขุ่นกำลังซึมปริ่มอยู่ที่ส่วนปลายของแก่นกายเล็ก


          ซีวอนมองด้วยแววตาวาววับก่อนจะค่อยๆ ถอดด่านปราการอย่างสุดท้ายของร่างเล็กออกเผยให้เห็นแก่นกายเล็กอย่างเต็มตา



          RTTTTTTTT



          แต่แล้วเสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังแผดความเงียบขึ้นจนร่างสูงกระตุกหัวคิ้วเข้าหากันจนแทบพันกัน นัยน์ตาคมมองคนสวยใต้ร่างอย่างแสนรักก่อนจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากรอกเสียงเข้าไปหาคนที่โทรมา


          “ไม่มีใครสอนมารยาทพี่หรือไงว่าห้ามมาขัดจังหวะคนกำลังนอนน่ะ” เสียงเข้มดุที่เต็มไปด้วยอารมณ์ทำให้ปลายสายรีบยกหูออกก่อนจะกดวางสายใส่กันทั้งคู่ พร้อมกับมีข้อความส่งมาในแบบที่ซีวอนไม่สนใจมากนัก โยนมันทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใส่ใจแล้วจัดการบทรักของตัวเองต่อ...โดยหารู้ไม่ว่าปลายสายที่โทรมานั้นคือคิมฮีชอล และเสียงเล็กๆ ของลีฮยอกแจก็ดังลอดไปให้คนปลายสายได้ยินชัดเจน


          “อื้อ....อ๊า เสียง อึ้กๆ ไม่ไหว ฮื่อ....” เมื่อโยนโทรศัพท์ไปแล้ว ฝ่ามืออุ่นสัมผัสเข้ากับแก่นกายเล็กอย่างตั้งใจก่อนจะเริ่มขยับอย่างเนิบนาบแล้วเริ่มขยับเร็วขึ้นจนร่างเล็กบิดกายไปมาใต้ร่าง ท่วงท่าแสนยั้วยวนทำให้ชายหนุ่มอดไม่ไหวที่จะพรมจูบไปทั่วร่างกายขาวเนียน


          ให้ตายเถอะ...สวย


          “อึ้กๆ อึดอัด อ๊า ไม่ไหว แรงอีก อื้อ...” ร่างเล็กครางเสียงหวานก่อนจะถูกร่างสูงประกบปากอย่างรวดเร็วแล้วผละออก ชายหนุ่มมองร่างเล็กที่เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดขึ้นตามตัวก่อนจะดึงรั้งกางเกงของตัวเองอออกจนหมดเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่กำลังมีอารมณ์ร่วมจนร่างเล็กหน้าแดงก่ำ


          “อืม” แล้วร่างหนาก็จับมือเล็กไปกอบกุมแก่นกายใหญ่จนร่างสูงคำรามในลำคอ ในขณะเดียวกันความใหญ่โตที่ฮยอกแจได้สัมผัสก็ทำให้ร่างเล็กตัวแดงก่ำ


          แล้วชายหนุ่มก็ชักนำร่างเล็กให้ชักรูดแก่นกายใหญ่จากเนิบช้าเป็นเร็วขึ้นแล้วปล่อยให้มือเล็กทำจนชินมือแล้วตัวเองก็จัดการชักรูดแก่นกายเล็กจนกายของคนทั้งสองเสียดสีกันทุกท่วงท่า


          “อ่าห์...อืม ดี ฮยอกแจ ดีมาก” เสียงคำรามต่ำที่บ่งบอกความพอใจทำให้ร่างเล็กยิ่งชักรูดเร็วขึ้นก่อนที่มือใหญ่จะห้ามไว้แล้วจับให้คนตัวเล็กนอนคว่ำ จับสะโพงมนให้ยกขึ้น


          ท่วงท่าน่าอายที่ร่างเล็กเริ่มรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นทำให้ร่างเล็กกำหมอนแน่นแล้วหลับตาลงซบกับหมอนใบนุ่ม


          “อ้ะๆ...”


          ซีอนค่อยๆ ใช้นิ้วเรียวหมุนวนที่ช่องทางรักจนร่างน้อยสะดุ้งโหยง ใบหน้าคมก็ค่อยๆเลื่อนไปช่วยกดจูบที่เรียวปากหวานฉ่ำอย่างละความสนใจของร่างน้อยก่อนจะกดให้ปลายนิ้วเรียวเขาหาความอุ่นนุ่มจนร่างเล็กครางอื้ออึง แล้วนิ้วเรียวก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากหนึ่งเป็นสองและจากสองก็เป็นสาม หมุนวนไปมาจนช่องทางเปิดกว้างชายหนุ่มก็ผละนิ้วออก พร้อมกับเสียงหอบหายใจของร่างเล็กที่หอบสะท้านอย่างไร้ความเขินอาย


          “เจ็บหน่อยนะคนดี” ว่าจบซีวอนก็กดจูบที่แผ่นหลังแผ่วเบาแล้วหยัดกายขึ้นเอาแก่นกายใหญ่จ่อเข้าปากทางอุ่นนุ่มที่กำลังตอดรัดถี่ๆ จนร่างเล็กสะดุ้งหลายครั้ง


          “อ๊า......ฮื่อ.....” ร่างเล็กครางลั่นก่อนจะฟุบหน้าลงกับหมอนใบนุ่ม ความเจ็บปวดแล่นเข้าหาร่างอย่างรวดเร็วจนน้ำตาหยดโตไหลอาบแก้ม


          ซีวอนค่อยๆ ดุนดันแก่นกายเข้าไปจนเกือบสุดแล้วขยับตัวไปกดจูบที่ปากฉ่ำของร่างเล็ก จูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน


          “อื้ออออออออ......อ้ะๆๆ” แล้วความเจ็บปวดก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขสมเมื่อชายหนุ่มกระแทกทีเดียวก็โดนจุดกระสันภายในของร่างเล็กก่อนจะเริ่มขยับให้เร็วขึ้น กดย้ำที่จุดนั้นจนร่างเล็กแทบขาดใจ


          “อืม...แน่น อึ้ก” ชายหนุ่มคำรามเสียงต่ำ เสียงที่ดังชิดริมหูทำให้ร่างเล็กหน้าแดงก่ำ


          “อ้ะๆ แรงอีก อื้อ อ๊า...ตรงนั้น” ร่างเล็กเองก็ครางไม่หยุดจนบทเพลงแห่งรักเริ่มบรรเลงไปเรื่อยๆ ใบหน้าคมคายก็เฝ้าคอยจูบปลอบประโลมร่างเล็กไม่ห่างแล้วกระแทกกายไม่ยั้ง



          ฟึ่บๆๆๆ



         เสียงร่างสองร่างเสียดสีดังคลอไปกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางหวานและเสียงทุ้มต่ำก็บอกถึงบทรักที่แสนร้อนแรง


          “ฮื้อ..ไม่ไหว อึก ฮยอกไม่ไหวแล้ว อ๊าๆ” ร่างเล็กส่ายสะบัดหน้าไปมาเมื่อร่างสูงกอบกุมแก่นกายเล็กแล้วชักรูดในจังหวะเดียวกัน ความเสียววูบวาบเล่นงานจนร่างเล็กครางเสียงดัง และมันก็หวานจนซีวอนนึกชอบใจ


          “อ่าห์...อืมไปพร้อมกันนะ อืมมมมมมมมมมมมมมม”



          “อ้ะๆ แรงอีก อื้อ ไม่ไหวแล้ว อ๊า.................” และเสียงสุดท้ายที่ได้ยินเมื่อเข้าสู่ช่วงอารมณ์สุดท้ายคือเสียงครางลั่นห้องพร้อมกับน้ำรักของร่างเล็กที่เลอะเต็มที่นอนพร้อมกับร่างสูงที่กระแทกกายถี่ๆ ก่อนจะกระตุกสองสามทีปล่อยน้ำรักเต็มช่องทางอุ่นนุ่มจนไหลย้อนออกมาพร้อมหยาดโลหิตสีจาง




กลับไปที่บทความ

วันอาทิตย์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2557

ตอนที่ 9 ประสบการณ์ใหม่ของลีฮยอกแจ

          “อื้อ” ซีวอนดันร่างเล็กลงกับเตียงนุ่มแล้วตามทับทับโดยที่จูบยังคงเร่าร้อนไม่ผละออกจากกัน ฝ่ามือทั้งสองข้างเกาะและจิกไหล่กว้างไว้หวังจะระบายอารมณ์

         ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยจูบกับใคร...แต่พอได้มาจูบแล้วรู้สึกดีจัง

          จูบที่เร่าร้อนยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของร่างสูงให้พุ่งขึ้นสูงแต่มันกำลังปลอบประโลมร่างเล็กให้คล้อยตาม จากจูบที่ไม่เป็นภาษาเปลี่ยนเป็นประสบการณ์ใหม่ในแบบที่ฮยอกแจสามารถเรียนรู้ได้ด้วยจากการสอนของชเวซีวอน

          “อ้ะ” ซีวอนผละริมฝีปากหยักออกจากปากอิ่ม ดวงตาใสเอ่อคลอน้ำใสเพียงนิดยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่และเชิญชวนให้ซีวอนสัมผัสมากกว่านี้....แต่เขารู้ว่านี่คือครั้งแรกของฮยอกแจ มันต้องเป็นขั้นๆ ไปถึงจะถูก

          “อ๊า...อย่า” ซีวอนละเลงและบรรจงจูบตามซอกคอขาวของฮยอกแจอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเพิ่มแรงจูบให้หนักหน่วงจนผิวขาวผ่องขึ้นรอยแดง รอยทุกรอยกำลังจะย้ำว่าเขาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นเจ้าของร่างกายร่างกายนี้

          ฝ่ามือหนาลูบไล้ตามแผ่นท้องบางที่มีเสื้อผ้าอาภรณ์เป็นตัวกลางก่อนที่จะค่อยๆ ดึงเสื้อยืดตัวบางขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปลูบแผ่นท้องบางแทน

          “อ้ะ...อื้อ”

          หน้าท้องบางหดเกร็งพร้อมกับเสียงครางเล็กๆ ที่ออกมาจากลำคอเชิญให้ซีวอนกดจูบลงไปที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง มือหนาก็ค่อยๆ บรรจงลูบหน้าท้องแบนของฮยอกแจไปมา ขนอ่อนของร่างเล็กลุกซู่กับประสบการณ์ที่ร่างสูงป้อนให้ จูบที่รุนแรงกำลังหยอกล้อกับหูนิ่มทั้งสองข้าง

          “ยะ...อย่าฮะ” มือบางจับแขนแกร่งให้ชะงักค้างก่อนที่มือจะไปสัมผัสเข้ากับตุ่มไตสีชมพูหวานภายใต้เสื้อตัวบาง ซีวอนผละหน้าออกมามองใบหน้าสวยแล้วยิ้มที่มุมปาก

          ถึงปากเธอจะปฏิเสธ แต่ร่างกายเธอกำลังตอบสนองเธอไม่รู้ตัวเลยหรือไง

          “อ๊า....อื้อ...อ้ะ” ซีวอนไม่สนใจว่าร่างเล็กจะห้ามยังไงแต่ถกเสื้อตัวบางขึ้นไปไว้เหนือแผ่นอกแล้วจัดการใช้ปากร้อนดูดดึงส่วนที่แข็งเป็นไตสีชมพูหวาน มืออีกข้างก็ลูบไล้ตุ่มไตอีกข้างเพื่อกระตุ้นแรงอารมณ์ให้สูงขึ้น

          “อึก...อย่าฮะ อ๊า”

          แรงอารมณ์และอุณหภูมิในตัวร่างเล็กยิ่งทำให้ซีวอนรุกมากขึ้นจนไม่ได้ใส่ใจเลยว่าร่างเล็กจะต้องอดทนและทรมานแค่ไหน ปากหยักกดจูบตามแผ่นท้องบางจนเกิดรอยแดงไปทั่ว สร้างความเป็นเจ้าของไปทั่วร่างเล็ก ฮยอกแจเริ่มอ่อนแรงลงช้าๆ แขนที่โอบรอบคอของร่างสูงก็ผ่อนลงทำให้ร่างสูงผละหน้าออกทันที

          “เธออยากให้ฉันทำต่อหรือเปล่า”

          สิ้นเสียงเข้มฮยอกแจก็ส่ายหน้าไปมา ดวงตาที่ปรือขึ้นเพียงนิดยิ่งทำให้ซีวอนผละตัวออกมากกว่าเดิมแล้วดึงร่างเล็กเข้ามากอดแน่น ไม่รู้ทำไมเขารู้สึกว่าฮยอกแจกำลังเหนื่อยเขาถึงได้ยอมหยุดแล้วดึงเสื้อลงตามเดิมก่อนจะดึงร่างเล็กให้นอนลงกับอกแกร่ง

          เสียงลมหายใจอ่อนๆ ของฮยอกแจทำให้ซีวอนเอามือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มไปมาจนรู้สึกได้ว่าลมหายใจของคนตัวเล็กกลับมาสม่ำเสมอเหมือนคนหลับสนิท



กลับไปเม้นที่บทความด้วยจ้า 

วันศุกร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2557

ตอนที่ 33 อารมณ์ร้อน...ร้าย...รัก [WonHyuk]




  ฮึก ฮยอกแจเอามือปิดปากสะกดแรงสะอื้น ความรู้สึกทั้งหมดถูกดันขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย ร่างหนาถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ทุกชิ้นของเขาและร่างบางออกอย่างรวดเร็ว


     หมับ!


  “อ๊า ฮึก อย่าทำแบบนี้เลย อึก ร่างเล็กครางเสียงเบา เสียงใสแหบพร่าเพราะอาการป่วยที่ยังคงไม่หายดีบวกกับแรงอารมณ์ที่ถูกร่างสูงปลุกขึ้นมา ซีวอนไล่จูบตั้งแต่ซอกคอขาวยาวไปถึงหน้าท้องก่อนจะกลับขึ้นมาหยอกล้อกับยอดอกสีหวานที่กำลังแข็งขืนต้อนรับสัมผัสพิเศษจากปากหยัก ลิ้นร้อนลากวนไปมาก่อนจะชิมของหวานตรงหน้า มืออีกข้างก็บีบคลึงเม็ดทับทิมสีหวานอีกข้าง ร่างบางสั่นสะท้าน ขาเรียวเบียดชิดเข้าหากันยามที่แก่นกายใหญ่สัมผัสกับแก่กายเล็ก


  ต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรือ ซีวอนผละหน้าออกมาถามเสียงแหบพร่า ตาคู่สวยฉ่ำน้ำตา ร่างเล็กส่ายหน้าทันควันปฏิเสธคำพูดหยาบคายที่หลุดออกมาจากปากคนรัก


  ฮึก ไม่เลย ผมไม่ อ๊า....ไม่คิดแบบนั้นเลย ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบซีวอนก็ขบเม้มยอดอกสีหวานแรงๆ


  ข้าควรจะเชื่อเจ้างั้นหรือ ซีวอนใช้จมูกแหลมลูบไล้ตามซอกคอขาวและแก้มเนียนสูดกลิ่นไอหอมหวานที่เขาเคยชิมมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน...เขาแค่อยากจะบอกกับร่างบางว่า ฮยอกแจเป็นของเขาคนเดียว ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับใครทั้งนั้น


  ผม...ผมไม่ได้ ฮึก ไม่ได้หวังให้คุณเชื่อ อ๊ะ ร่างบางสั่นสะท้านหนักกว่าเดิมเมื่อร่างสูงเปลี่ยนความสนใจจากยอดอกสีหวานไปเป็นแก่นกายเล็ก ซีวอนไม่คิดจะฟังฮยอกแจแก้ตัวแม้แต่น้อย ตอนนี้ความต้องการในตัวร่างสูงมันขึ้นสูงจนยากที่จะห้ามได้


  ถ้างั้นเจ้าก็เตรียมรับชะตากรรมของเจ้าได้เลยฮยอกแจ


  อ๊า ฮึก อย่าทำแบบนี้ อ๊ะ อ๊า~” ร่างเล็กทนไม่ไหวจึงต้องร้องครางออกมาเสียงดังลั่นยามที่ฟันขาวขบเม้มส่วนปลาย น้ำสีขาวเริ่มไหลซึมออกมาช้าๆ


  หึ ตื่นเร็วดีนะ ร่างสูงใช้โพรงปากร้อนๆปรนเปรอร่างบางแบบไม่มีเกี่ยง ฮยอกแจส่ายสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ด้วยแรงที่มีอยู่น้อยนิดพยายามผลักดันหัวทุยๆของร่างสูงให้หลุดออกจากแก่นกายร้อนผ่าวของตน....ไม่ใช่เขาไม่ต้องการ แต่ถ้าจะมีอะไรกันจริงๆเขาอยากให้มันเกิดจากใจที่รักกันจริงไม่ใช่เพราะความโมโหร้อนแบบนี้



     หมับ



  ฮึก อ๊า เอาออกไป อ๊ะ เจ็บ ฮื้อออ ร่างเล็กถูกพลิกตัวในท่าหมอบคลาน สะโพกมนตั้งชัน ช่องทางสีหวานถูกบุกรุกจากของที่ใหญ่กว่านิ้ว และแน่นอนว่าคราวนี้ไม่มีการเบิกทาง เพียงแต่เป็นการดุดันที่แสนรุนแรงจนร่างบางแทบจะรับไม่ไหวถ้าไม่มือใหญ่จับสะโพกไว้


  เจ้ารองรับของข้ามาหลายต่อหลายครั้ง คราวนี้คิดจะปฏิเสธหรือ ของข้ามันสู้ของไอ้แทซิกไม่ได้หรือไ ร่างสูงโน้มตัวกระซิบริมหูนิ่ม ใบหน้าคมถูไถตามซอกคอขาวก่อนจะค่อยๆขยับแก่นกายเข้าออกช้าๆ


  ฮึก อ๊า ไม่ใช่ อึก ไม่ใช่แบบนี้ อ๊ะ อ๊า มันไม่ใช่แบบนี้ ร่างบางพยายามหาข้อแก้ตัวแต่กลับไม่มีผลต่อร่างสูงเลยแม้แต่น้อย ซีวอนเริ่มควบเร็วและแรงขึ้นจนร่างทั้งสองร่างโยกโยนตามแรงกระแทก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังคลอไปทั่วห้องผสมผสานกับเสียงครางแห่งความเจ็บปวดและความสุขสม ฮยอกแจพยายามขัดขืนแล้วแต่แรงที่มีอยู่มันไม่สามารถสู้ซีวอนได้เลย


  อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อย่า ฮื้ออ อ๊า อึก เจ็บ มันเจ็บเหลือเกิน เจ็บทั้งกายและเจ็บทั้งใจ ทำไมกัน ซีวอนถึงไม่เข้าใจเขาเลย ทำไมต้องทำกับเขาแบบนี้ด้วย


  อ่าห์ อึก ร่างสูงโหมแรงกระหน่ำจนไม่สนใจว่ากลิ่นคาวเลือดกับน้ำเลือดสีแดงฉานไหลย้อนออกมาจากช่องทางสีหวาน ร่างบางมีเสียงครางเพียงน้อยนิด ปล่อยให้ร่างสูงโหมแรงกระแทกตามใจ


  ฮึก ผม...ผมรักคุณ อ๊า ฮยอกแจรักคุณ อ๊ะ อ๊ะ ร่างเล็กบอกเสียงเบาบอกซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายครั้ง เสียงเบาๆแบบนี้ เขาหวังเหลือเกินว่าซีวอนจะได้ยินมัน


  ผมรักคุณ ฮึก ผมไม่คิดจะทำแบบนั้น อ๊า ผมรักคุณซีวอน อ๊ะ อื้อ คำบอกรักซ้ำไปมาหลายครั้งเรียกความสนใจจากร่างสูงไม่น้อย ซีวอนเลื่อนตัวขึ้นมาประทับจูบที่ริมฝีปากอิ่มบาง กดย้ำๆหลายต่อหลายครั้งจนปากบางบวมเจ่อ แรงกระแทกที่แสนรุนแรงทำให้ร่างบางน้ำตาไหลพราก


  เจ้าบอกว่าเจ้ารักข้างั้นหรือ...


  ฮะ ฮยอกแจรักคุณ อึก อ๊า ฮยอกแจเป็นของคุณ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรผมก็ทำได้หมด อ๊ะ อ๊า แต่อย่าโกรธผมนะฮะซีวอน ผมไม่ได้ทำจริงๆนะฮะ อื้อ~” เป็นอีกครั้งที่ร่างบางถูกปากหยักจูบ แต่เป็นจูบที่ไม่เหมือนกับครั้งแรก....ดูเหมือนว่าซีวอนจะอ่อนโยนลงบ้างแล้ว


  ถ้าคุณ ฮึก ต้องการผม อ๊า ผมจะทำให้คุณเอง แต่ขอร้องเถอะนะฮะเชื่อใจผมได้มั้ย ฮึก ผมรักคุณ ผมไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ อ๊า แรงกระแทกที่เบาลงๆบ่งบอกว่าซีวอนกำลังใจอ่อนกับคำพูดอันไร้เดียงสาของคนรัก



     ฟึ่บ!



  “ฮยอกแจ หืม ร่างบางพูดจริงทำจริง พลิกตัวร่างสูงให้นอนหงายร่างอันไร้เรี่ยวแรงกระแทกกายซ้ำลงมาให้แก่นกายใหญ่ดุดันกลับเข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง ปากบางอิ่มกดจูบที่กลีบปากหยักแรงๆ


  ผมเป็นของคุณ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรผมคุณก็ทำได้ แต่ถ้าคุณต้องการผม ผมจะทำให้คุณเอง ถ้าคุณจะไม่สนใจผม ผมก็จะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ฮึก ผมรักคุณ ผมจะกลับโซล อื้อ~” ร่างบางพูดพร่ำเพ้อต่อหน้าร่างสูง คำพูดทุกคำตอกย้ำหัวใจดวงโตของซีวอนให้วูบไหว ความรู้สึกผิดเพียงน้อยนิดทำให้ร่างสูงจับท้ายทอยร่างเล็กเข้ามากอดจูบปิดคำพูดที่ร่างบางกำลังจะพูด


  แฮ่กๆ ผม...อ๊ะ รักคุณนะฮะ พูดจบร่างบางก็ยกตัวขึ้นแล้วกระแทกลงมาสุดแรงแบบไม่สนใจว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหน ถ้าร่างสูงต้องการให้เขาเจ็บปวด เขายอมทำทุกอย่าง ขอแค่ซีวอนหายโกรธเขาก็พอ


  อ๊ะ ลึก อึก อ๊า เจ็บ ร่างบางกระแทกกายโหมรุนแรงจนซีวอนนึกสงสาร แววตาที่ใสซื่อแปรเปลี่ยนเป็นแววตาแห่งความเจ็บปวดและทรมาน ร่างสูงสวนกายขึ้นไปยามที่ร่างเล็กกำลังกระแทกลงมา


  ฮยอกแจ อ่าห์ อื้ม แรงไปหรือเปล่า ซีวอนพูดตะกุกตะกักยามที่ร่างเล็กระแทกกายถี่รัว น้ำคาวเลือดไหลเอ่อออกมาบ่งบอกว่าร่างบางทรมานแค่ไหน


  อึก อ๊ะ อ๊า ไม่ไหวแล้ว ฮึก ผมรักคุณซีวอน อ๊า เจ็บ ฮื้อออออ~~~” บอกรักพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่น น้ำรักไหลเปรอะเต็มหน้าท้องแกร่ง แต่ร่างบางกลับไม่ยอมหยุดการกระทำใดๆ ซีวอนนึกขัดใจกับการกระทำประชดประชันของอีกคนจึงจับร่างเล็กพลิกนอนหงายแล้วตัวเองเป็นคนส่งกายเข้าไปแทน


  ไม่ต้องบอกแล้ว คำว่ารักของเจ้า ข้าได้ยินหมดแล้ว อึก ฮยอกแจ ทำไมเจ้าต้องทรมานตัวเองด้วย อ่าห์~~” และไม่นานนักร่างสูงก็ไปจนถึงจุดสุดท้าย ร่างหนากระตุกถี่ควบไปกับคนภายใต้ร่างก่อนจะอัดฉีดน้ำรักเข้าไปเต็มช่องทางอุ่นนุ่ม น้ำรักไหลย้อนพาเลือดสีแดงสดออกมาเต็มขาเรียว ร่างทั้งสองร่างนอนเกยทับกัน ลมหายใจหอบถี่และโรยริน ร่างบางหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราในเวลาอันสั้น ตามด้วยซีวอนที่ทิ้งกายลงกับข้างร่างบางก่อนจะดึงฮยอกแจเข้ามากอดไว้แน่น


  ข้าทำให้เจ้าเสียใจและเจ็บปวดอีกแล้วฮยอกแจ ข้าขอโทษ ข้ารักเจ้า การกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นบทพิสูจน์ได้ว่าฮยอกแจรักและเอาใจใส่ซีวอนแค่คนเดียว เขาผิดเองที่ทำแบบนี้กับร่างบาง ถึงแม้คำขอโทษจะเอ่ยออกมาตอนที่ร่างเล็กหลับตาพริ้ม แต่เขาก็อยากจะพูดมันออกมาซักร้อยครั้งพันครั้ง


  ข้าขอโทษ....



          ร่างสูงหลับใหลตามไปในที่สุด ตอนนี้ศึกรักในห้องนอนห้องใหญ่ได้จบไปแล้ว เหลือเพียงกลิ่นคาวเลือดกับไอความร้อนในตัวร่างบางเท่านั้นที่ยังคงลอยไปลอยมาแตะจมูกร่างสูง



กลับไปอ่านต่อและเม้นที่บทความ

ตอนที่ 30 เป็นห่วง [KyuMin]




       “อึก...คยู

    
          ร่างเล็กทอดกายบนที่นอนเมื่อคนตัวโตกว่าพลิกขึ้นมาทาบทับ ซองมินปิดตา ซ่อนความรู้สึกเอาไว้เมื่อมือใหญ่กำลังไต่เข้าด้านในตัวเสื้อ ผิวเนื้ออุ่นสะท้านวาบจากความเย็นของมือ และเมื่อคยูฮยอนเริ่มเล้าโลมและชักจูงให้เขาเดินเข้าสู่วังวนอันน่าลุ่มหลง ซองมินก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเลย


  อ๊า อย่าเล่นสิ ปากอิ่มขบเม้มด้วยความเสียวซ่าน คยูฮยอนรื้อเสื้อออกจากร่างบางแล้วก็คลุกเคล้าลงมาอย่างไม่ยอมเสียเวลา การกระทำน่าอายทำให้ซองมินแทบขดตัว เขาจับจ้องที่ร่างหนา มองทุกการกระทำและซึมซับเอาทุกความรู้สึกจนแทบละลายเป็นขี้ผึ้งเมื่อเจอความร้อนรุ่มจากคยูฮยอน


  หึ ก็นายสวยจนฉันอยากจะสำรวจให้ครบทุกซอกทุกมุมนี่ ซองมิน ปากหยักกดจูบหนักหน่วงราวกับโหยหามาแสนนานจนร่างเล็กแทบสำลักความสุข ซองมินร้องฮือ สองมือป่ายปัดทั่วหลังร่างสูงราวกับคนหาทางออกไม่เจอเพราะโดนดูดดึงลมหายใจยาวนาน พอผละออกมาหอบแฮ่ก ร่างสูงก็ไล่ริมฝีปากลงต่ำ จูบซับตามผิวเนื้อขาวนวลอย่างย่ามใจไปทั่วร่าง สติอันน้อยนิดที่กำลังพร่ามัวในสมองทำให้เขาลืมเลือนทุกสิ่ง พึมพำไม่ได้ศัพท์และเรียกร้องจากกายเล็กที่สั่นเทา


  อ้ะ อึก เสียว อ๊า คยูฮยอนไล่วนไปทั่วแผ่นท้องบาง ลิ้นร้อนค่อยๆลากไปทั่วขึ้นมาถึงตุ่มไตสองตุ่มที่กำลังชูชันรับสัมผัสอันวาบหวิวอยู่ตรงหน้า ปากหยักแกล้งขบเม้มไปหลายครั้งแล้วลากวนไปมาให้ร่างบางครางกระเส่า


          ร่างสูงผละกายออกเพียงนิดแล้วดึงเสื้อผ้าอาภรณ์ของตนออกจนหมดแล้วทิ้งตัวลงทาบทับร่างบางทันที แรงจูบหนักหน่วงจูบพรมไปทั่วร่างกาย ร่างบางร้องฮือในลำคอระบายความเสียวซ่าน คยูฮยอนยิ้มเจ้าเล่ห์ลากไล้ลิ้นร้อนไปทั่วร่างกายขาวผ่องของกระต่ายน้อย


  ซองมิน ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน นายก็สวยที่สุดในสายตาฉัน


  ฮึก อ๊ะ! ไอ้บ้า ซองมินเผลอตัวยามที่คยูฮยอนหยอดคำหวาน ร่างสูงจับเข้าที่แก่นกายเล็กแล้วลูบไล้ไปมาอย่างโหยหาก่อนจะเริ่มพรมจูบไปทั่วแผ่นท้องขาวอีกครั้ง


   ฟึ่บ!!


  “อ๊ะ อ๊า!!” คยูฮยอนจับร่างบางพลิกในท่าหมอบคลานแล้วจับแก่นกายเล็กชักรูดให้ร่างสวยบิดกายเร้าภายใต้ร่างใหญ่ แรงชักรูดหนักๆทำให้ร่างเล็กโยนตัวไปมาน้ำสีขาวขุ่นเริ่มปริ่มเต็มมือใหญ่


  อึก คยู อ๊า แรงอีก อึก อ๊า และเพียงไม่นานซองมินก็ปลดปล่อยอารมณ์ทั้งหมดออกมาเต็มมือใหญ่ ร่างสูงพรมจูบทั่วแผ่นหลังบางแล้วจับสะโพกมันตั้งขึ้น


  ต่อไปตาฉันแล้วนะ นายกำลังยั่วฉันอยู่นะซองมิน คยูฮยอนเตรียมทำท่าควบ แต่เมื่อร่างบางเงยหน้าขึ้นมาทำท่ากัดปากใส่ก็ยิ่งกระตุกความต้องการในตัวร่างสูงอย่างมาก อาจเป็นเพราะใบหน้าชื้นเหงื่อและความเหนื่อยในแรงอารมณ์ของตัวเองทำให้ซองมินดูเซ็กซี่ที่สุดในสายตาคยูฮยอน


  ใครกันแน่ที่ปลุกอารมณ์ฉัน จะเข้าก็เข้ามา อย่าเอาไอ้นั่นมาถูสิ อึก คยูฮยอนยกยิ้มมุมปากแล้วจับสะโพกมนไว้แน่นก่อนจะค่อยๆดุดันแก่นกายที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วที่ซองมินเคยเจอมาหลายต่อหลายครั้งเข้าไป....แต่คราวนี้คยูฮยอนไม่ยอมเปิดทาง ทำให้ซองมินต้องร้องลั่นห้องกว้าง


  อ้ากกกก ฮึก เจ็บ อ๊า เจ็บ ซองมินโยนตัวเองไปข้างหน้าหนีการบุกรุกจากช่องทางด้านหลัง ก็เล่นเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวเจ้าตัวก็กลัวจนต้องถอยหนีน่ะสิ


  อ่าห์ ซองมิน แน่น ฉันขยับไม่ได้ ผ่อนคลายหน่อยสิ คยูฮยอนขยำก้นมนเป็นการปลอบ และยามที่ซองมินหันหน้ามาร่างสูงก็ทาบทับไปประกบจูบที่ปากอิ่มเป็นการล่อใจให้ร่างอวบลืมตัวแล้วจัดการกระแทกของใหญ่เข้าไปสุดแรงให้ซองมินผละปากออกมาครางแทบไม่ทัน


  อึก อ๊า เจ็บจัง


  นะ...นาย ตอดฉันแน่น แน่นเกินไปซองมิน อ่าห์ คยูฮยอนพยายามทำให้ซองมินผ่อนคลาย ถึงแม้เขาสองคนจะมีอะไรกันมาหลายครั้งแล้ว แต่ช่องภายในอุ่นนุ่มและร้อนแรงจนคยูฮยอนแทบบ้าแล้วอยากจะปลดปล่อยซะตอนนี้


  อ๊ะ อ๊า ขยับสิ คยู อ๊า ไม่ไหวแล้วนะ ซองมินพยายามทำให้คยูฮยอนขยับตัว แต่ร่างสูงกลับแช่ค้างไว้แบบนั้นเพราะแรงตอดรัดของอีกคน ซองมินเริ่มอารมณ์เสียหันกลับมาตวาดใส่เสียงดังลั่น


  อ่อนโยนหน่อยสิคนดี ฉันขยับไม่ได้เลยนะซองมิน คยูฮยอนเองก็ไม่ยอมแพ้ เถียงกลับ


  ฮึก อ๊ะ อ๊า แบบนั้น คยูฮยอนกำลังเริ่มจังหวะเนิบช้าให้ซองมินคุ้นชิน ร่างบางก้มหน้าลงกับหมอนนุ่มแล้วปล่อยตัวไปตามแรงโยกของอีกฝ่าย แรงอารมณ์เริ่มเกิดขึ้นอีกครั้ง จากอารมณ์ที่ถูกปล่อยออกไปก็หวนกลับมาหาซองมินอีก


  อึก อ่าห์ ซองมิน แน่นมาก ร้อน...อ่าห์



     ฟึ่บๆๆๆ



          แรงโยกเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆซองมินจิกเล็บลงกับที่นอนนุ่มหวังระบายอารมณ์ คยูฮยอนกัดปากตัวเองแล้วออกแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปไม่ยั้ง ร่างสองร่างกำลังสอดประสานกันไปแบบไม่รู้จบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นคลอไปกับเสียงไม้กระทบผนัง เสียงครางหวานดังลั่นไปทั่วพร้อมกับเสียงแหบพร่าทุ้มต่ำครางในลำคอของร่างสูง ในตอนนี้ทั่วห้องเต็มไปด้วยความร้อนแรง


  อ๊ะ..อ๊ะ...อื้อ...มือเล็กพยายามผ่อนแรงที่สะโพกหนาดันเข้าออกในร่างกายตน เสียงครางหวานใสดังก้องคลอกังวานในความคิดของร่างสูง


  อ๊ะ อ่า ไม่ไหวแล้วคยู ฮึก อ๊า แรงอีก ตรงนั้น ซองมินร้องเสียงดังจนแทบไม่เป็นภาษา คำสั่งที่แสนจะสุขสมยิ่งยั่วอารมณ์ให้คยูฮยอนออกแรงกระแทกเข้าไปไม่ยั้ง ร่างบางโยนไปมาร้องครางฮือ


  อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อีก ตรงนั้น อ่า นั่นแหละ ฮึก....


  ฮา...อา...” ร่างสูงหลับตา เดินหน้าเก็บเกี่ยวความสุขจนแทบไม่ได้สนใจว่าคนด้านล่างกำลังจะสุขสมแค่ไหน แต่ตอนนี้เขาใกล้จะไปถึงฝั่งฝันแล้ว และแน่นอนว่าร่างบางต้องไปถึงก่อนเขาก่อนหน้านี้นี่เอง


  ฮึก อ๊ะ อ๊า!!!!!!!!” ซองมินร้องหวีดลั่นยามที่แรงกระแทกสุดท้ายพร้อมกับอารมณ์สุดท้ายของคยูฮยอนกระแทกเข้ามาพร้อมๆกัน ทั้งแรงอัดฉีดทำให้หน้าท้องเกร็งวาบ ทั้งแรงกระแทกครั้งสุดท้ายโดนจุดกระสันภายในทำให้ซองมินเกร็งไปทั้งตัว ก่อนจะปล่อยตัวลงนอนบนเตียงนุ่มอย่างอ่อนแรง


  อ่าห์.... คยูฮยอนร้องครางเสียงต่ำในลำคอเมื่อเอาแก่นกายออกจากช่องทางอุ่นนุ่มเฉอะแฉะ เต็มไปด้วยน้ำรักที่เขาสร้างเอาไว้เมื่อครู่ แรงเสียดสีเกือบจะทำให้เขาทำต่อเป็นรอบที่สอง ถ้าไม่ติดว่ากระต่ายน้อยใต้ร่างเขาชอบอารมณ์เสียหลังจากมีอะไรกัน



          ร่างสูงกอดรัดร่างบางไว้ใต้ร่างไม่ยอมไปไหนยิ่งทำให้ซองงมินอึดอัดแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรมองซ้ายมองขวาถามหาเด็กตัวน้อยทันที....



กลับไปอ่านต่อและเม้นที่บทความ

ตอนที่ 27 ขอแต่งงาน [KiHae]

         

           ร่างสูงอุ้มร่างบางมานอนลงกับเตียงนุ่มสีขาวสะอาดสายตาคมวาววับมองร่างน้อยที่ยังคงเขินอายหลบสายตา คิบอมนอนทาบทับร่างบางจนอากาศไม่สามารถผ่านได้ ทั้งสองร่างยังคงแนบชิดติดกันไม่ขยับไปไหน


  ฉันขอสัมผัสนายได้มั้ยทงเฮ เสียงทุ้มบอกกระซิบริมหูยามที่จมูกโด่งคลอเคลียกับแก้มนุ่มนิ่มสีแดงจัด คนตัวเล็กเขินอายจนต้องเบนหน้าไปทางอื่น หืม คำในลำคอถามซ้ำอีกครั้ง


  อื้อ คนตัวเล็กกดหน้าของตัวเองเป็นการตอบรับคำขอ ปากหยักยกยิ้มแล้วกดจูบที่ปากอิ่มแรงๆ


  อ้ะ....อื้อ~” ร่างหนากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแล้วกดจูบที่ปากอิ่มซ้ำอีกครั้ง การจูบที่ดูลุกล้ำกว่าทุกๆครั้งที่ผ่านมา ลิ้นร้อนแทะเล็มปากบางให้เผยอออก ทันทีที่ร่างบางยอมเปิดปากร่างสูงก็ครอบครองปากหวานทั้งหมดทันที ลิ้นร้อนส่งไปควานหาความหวานในโพรงปาก แรงจูบบดเบียดร่างกายเสียสีจนไฟรักลุกฮือ


  อื้อ เสียงหวานครางประท้วงยามที่ร่างสูงพยายามดูดซึมความหอมหวานในปากจนไม่ปล่อยให้ร่างบางได้หายใจ ทงเฮหน้าขึ้นสีระเรื่อแดงก่ำ


  อ้ะ คิบอมผละปากตัวเองออกจากปากฉ่ำแล้วกดจูบฝากรอยรักตามซอกคอขาว มือหนาพยายามปลดกระดุมคนภายใต้ร่างสูงใหญ่ของตน


  ทงเฮนายรักฉันมั้ย ร่างสูงผละหน้าออกจากซอกคอขาว มองใบหน้าใสที่ยังคงขึ้นสีจางอ่อนๆ เสียงเข้มตรึงความคิดทงเฮให้หยุดอยู่กับที่ แววตาคมวาววับสื่อความหมายหลากหลายความรู้สึก


  รักสิ คนตัวเล็กพยายามมองนัยน์ตาคมเข้มที่ยังคงสำรวจใบหน้าใสไม่ยอมเลิก


  ฉันก็รักนายทงเฮ หัวใจฉันเป็นของนาย ร่างกายฉันเป็นของนาย ฉันรักนายทงเฮ รักนายมาก รักจริงๆ ทันทีที่พูดจบคิบอมก็กระชากเสื้อตัวใหญ่ของตนออกไป ตามด้วยเสื้อตัวบางของร่างเล็กใบหน้าคมซุกตามซอกคอขาวอีกครั้งก่อนจะไล่เลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีหวานที่กำลังชูชันรอรับสัมผัสใหม่ๆที่เขากำลังจะมอบให้


  อ้ะ...อื้อ เสียว ฮึก เสียงเล็กร้องประท้วงเมื่อร่างสูงพยายามดูดดึงยอดอกสีหวาน ลิ้นร้อนหมุนวนไปรอบๆเรียกเสียงครางหวานได้อย่างดี


  อ้ะ ในเวลาอันรวดเร็วคิบอมก็ปลดกางเกงตัวยาวออกจากขาร่างบางตามด้วยชั้นในสีขาววสะอาดเผยให้เห็นแก่นกายที่กำลังสั่นระริกรอรับสัมผัสวาบหวาม หน้าหวานบิดเบ้ยามที่ร่างสูงกำลังปรนเปรอให้ตนแบบไม่รู้เบื่อ


  ฮึก เสียว อ๊า!!” ร่างสูงผละจากยอดอกสีหวานลากลิ้นร้อนตามแผ่นท้องขาวแล้วใช้มือหนากอบกุมแก่นกายเล็ก นิ้วยาวสะกิดส่วนปลายเรียกเสียงครางหวาน ทงเฮกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยู่ตามแรงจิกของมือ ร่างสูงดึงกางเกงตัวใหญ่ให้หลุดออกจากตัวจนหมด


  ยะ...อย่ามองนะ เสียงเล็กห้าม ตาเรียวเบนไปทางอื่น หลบสายตาเจ้าเล่ห์ของร่างหนา ขาเรียวเบียดชิดกันป้องกันบางสิ่งบางอย่าง คิบอมยกยิ้มมุมปากก่อนจะเลื่อนหน้าขึ้นไปกดจูบที่หน้าผากใสแรงๆ


  มองหน้าฉันทงเฮ ร่างสูงบอกเสียงเข้ม คำพูดที่ดูบอกเหมือนปกติแต่เสียงเข้มดูเหมือนจะบังคับให้ร่างเล็กยอมลืมตาขึ้นมามองร่างหนา ปากบางเม้มเข้าหากันแน่นพยายามปรับสายตาให้คุ้นชินกับภาพตรงหน้า


  ทงเฮอาย เสียงใสสารภาพความในใจ คิบอมยิ้มร่ากับคำน่ารักๆที่หลุดออกจากปากฉ่ำ มือหนาลูบไล้ตามหน้าผากใสปัดเส้นผมนุ่มที่บังตาให้ออกไปให้พ้นตา


  นายเป็นของฉันนะทงเฮ นายไม่จำเป็นต้องอาย ฉันจะไม่ทำรุนแรงกับนาย ฉันสัญญา เสียงเข้มบอกอย่างหนักแน่น ร่างเล็กยอมผ่อนกายบางที่ตอนแรกเกร็งให้ผ่อนอ่อนลงทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงกับที่นอนนุ่มแล้วปล่อยให้ร่างหนาบังคับอารมณ์รัก


  อ้ะ...ฮึก ร่างสูงผละออกจากซอกคอขาวไปบดจูบตามแผ่นท้องขาว ความวาบหวามกับความรู้สึกแปลกใหม่แล่นผ่านหน้าท้องจนร่างเล็กต้องแอ่นกายขึ้น หน้าท้องเกร็งวาบ


  ผ่อนคลายนะเด็กดี


  อ๊า อ้ะ อื้อ เสียว มือหนาชักรูดแก่นกายเล็กเนิบช้าและเริ่มถี่เร็วขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ ร่างเล็กส่ายสะบัดหน้าไปมาเพราะความเสียว ปากหยักกดจูบตามใบหน้าใสที่เริ่มชื้นเหงื่อขึ้นมาทีละนิดเป็นการปลอบ


  อ๊ะ อ๊า ไม่ไหว ฮึก ไม่ไหวแล้วคิบอม ฮื้อออ!!!!” ความทรมานของทงเฮทำให้ร่างสูงต้องรีบชักรูดให้แรงขึ้นเพื่อทำให้ร่างเล็กได้ปลดปล่อย


  อ๊า....!!!!!” เสียงร้องลั่นยามที่น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกจากร่างเล็ก มือหนาค่อยๆปล่อยแก่นกายเล็กแล้วใช้ปากกับลิ้นร้อนทำความสะอาดให้


  อ้ะ อย่าคิบอม ฮึก ฉันเสียว เสียงใสร้องห้ามยามที่ลิ้นร้อนโลมเลียตามโคนขาอ่อนและแก่นกายเล็กจนมันไปปลุกอารมณ์ร่างบางอีกครั้ง


  หึ ตอนนี้ถึงตาฉันบ้างแล้วนะทงเฮ ร่างสูงผละหน้าออกจากแก่นกายเล็กแล้วจับร่างเล็กพลิกตัวให้นอนคว่ำจับสะโพกมนให้ตั้งขึ้นในท่าหมอบคลาน ทงเฮซุกหน้าลงกับหมอนทันทีเมื่อรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาในตอนนี้ มือบางกำหมอนแน่น


  อย่าเกร็งนะเด็กดี คิบอมบอกสัญญาณเตือนทำให้ทงเฮยิ่งเขินอาย หน้าใสซุกกับหมอนนุ่ม


  อ้ะ ฮึก เจ็บ มันเจ็บ แต่ก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัวร่างสูงก็กดนิ้วเรียวของตนลงไปในช่องทางด้านหลัง ทงเฮหันหลังกลับมามองค้อนคนที่กำลังเชยชมร่างกายของตนอยู่


  ครั้งแรกของนายมันก็ต้องเจ็บแบบนี้แหละทงเฮ....เดี๋ยวเอาไว้ครั้งที่สอง สาม สี่....นายก็จะชินเอง เสียงเข้มติดจะตลกพูดแล้วหัวเราะในลำคอ คำพูดที่ทำให้ร่างเล็กหน้าแดงก่ำแล้วยอมซุกหน้าลงกับหมอนอีกครั้งยามที่นิ้วกดลึกและเพิ่มจำนวนเป็นสาม


  อ๊ะ อ๊ะ อ๊า เสียงหวีดหวานร้องตามแรงจังหวะกดนิ้วลงกับจุดกระสันภายใน ความเสียวซ่านแล่นผ่านหน้าท้องจนเกร็งวาบ อึก และร่างสูงก็ชักนิ้วออกแบบที่คนตัวเล็กต้องเชิดหน้าขึ้น


  อ๊า เจ็บ ฮึก ฮื้อออ~!” สิ่งใหม่ที่ใหญ่กว่ากำลังดุดันเข้าช่องทางด้านหลังอย่างทุลักทุเล คิบอมกัดฟันแน่นยามที่ร่างเล็กบีบรัดแน่น


  อย่าร้องนะเด็กดีของฉัน อย่าร้อง ฉันจะไม่รุนแรงกับนาย ร่างสูงขยับกายให้ใบหน้าคมกระซิบริมหู ทั้งสองคนแนบชิดกันโดยมีแก่นกายใหญ่เชื่อมผสานกับ ร่างสูงกำลังตั้งท่าควบคนหน้าหวานที่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด


  ฮึก เจ็บ ทงเฮเจ็บ อ๊า ร่างเล็กเริ่มพูดไม่เป็นภาษาเมื่อร่างสูงดุดันเข้าไปให้ลึกขึ้นและแน่นขึ้น มือบางกำจิกผ้าปูที่นอนแน่น มือหนาส่งไปกอบกุมมือบางแล้วบีบมันหวังจะปลอบประโลม


  ทงเฮฟังฉัน นายไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวฉันจะไม่ทำต่อนะ ทงเฮ อย่าร้อง น้ำตาหยดใสทำให้ร่างสูงหยุดอยู่กับที่ไม่มีการขยับใดๆ ทงเฮเงยหน้าขึ้นสบตากับตาคมวาววับที่ยังคงถามเขาและห่วงเขาเสมอ



ไหวสิทงเฮ นายไหว เพื่อคนที่นายรัก นายต้องไหว



  วะ...ไหว ทงเฮไหว ขยับเถอะ ฉันอึดอัดจะแย่แล้ว ร่างเล็กกัดฟันพูดเสียงสั่น แต่ยังคงพยายามเพื่อคนที่อยู่บนร่างของตน คิบอมกดจูบที่กลีบปากหวานซ้ำๆหลายทีแล้วเริ่มขยับกายช้าๆให้ร่างเล็กได้คุ้นชิน


  อ๊ะ อ๊า อื้อ จากแรงเบาๆก็เริ่มแรงขึ้น จากความเจ็บปวดกลายเป็นความสุขสม ทงเฮเริ่มผ่อนกายตามแรงบังคับของอีกคน แรงเสียดสี เนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังขึ้นเรื่อย และเรื่อยๆ


  อ่าห์ เด็กดี เก่งมาก อื้ม เสียงครางต่ำสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าใสชื้นเหงื่อ ทงเฮยิ้มออกทันทีเมื่อคนรักพอใจ เขาก็พอใจกับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่เช่นกัน


 อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ฮึก


  อ่าห์ ดีมากเด็กดี อืม อย่ารัด อ่าห์ แรงเสียดสีกับแรงอารมณ์ทำให้ทั้งสองไม่สามารถหยุดกิจกรรมนี้ได้ คิบอมยังคงส่งแรงกระแทกให้แรงขึ้นยามร่างเล็กขอ


  อ้ะ แรงอีก อื้อ ร่างเล็กกัดฟันตัวเองแน่นรับสัมผัสอันสมสุข ตัวและหัวโยกโยนไปข้างหน้าตามแรงกระแทก เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าด บ่งบอกว่าทั้งสองไปถึงจุดอารมณ์ที่ไม่สามารถหยุดได้แล้ว


  อ๊ะ อ๊า ใกล้แล้ว ฮึก อ๊า แรงกระแทกแรงขึ้น มือหนาที่กำลังปรนเปรอให้ร่างเล็กอยู่นั้นก็แรงตามอารมณ์ไปด้วย เสียงใสครางบอกถึงห้วงอารมณ์สุดปลายที่กำลังจะมาถึงอีกครั้ง


  อ๊า!!!!!!!!!!!!!” เสียงหวานหวีดลั่น ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเต็มมือหนา คิบอมยังคงจับสะโพกมนไว้มั่นแล้วออกแรงโยกกระแทกกระทั้นให้เร็วขึ้นอีก


  ฮึก อึก อ๊า เสียงเล็กร้องตามแรงจังหวะเมื่อร่างสูงออกแรงถี่ขึ้นเพราะกำลังจะไปถึงฝั่งแล้วเช่นกัน


  อ่าห์.....อืมมม ร่างหนากระตุกกายถี่สองสามครั้งแล้วปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางหวาน น้ำรักอัดฉีดเข้าไปทำให้หน้าท้องบางเกร็งวาบ น้ำขาวขุ่นไหลซึมออกจากทางรักย้อนลงกับขาอ่อน ทงเฮทรุดกายลงกับเตียงนุ่มตามด้วยร่างหนาที่ดึงแก่นกายออกแล้วนอนทับร่างเล็กไว้ แขนแกร่งกอดกระชับร่างเล็กเข้ามากอดไว้แน่น ใบหน้าคมซุกจูบซับเหงื่อหอมๆของร่างบาง


  เก่งมากทงเฮ


  ...


  ฉันรักนายนะทงเฮ ต่อไปนี้นายเป้นของฉันแล้ว อย่าไปรักใครที่ไหนนะ เสียงเข้มบอกคนที่ยังคงหอบหายใจถี่ๆอยู่ใต้ร่าง คิบอมพลิกกายตัวเองให้นอนตะแคงข้างแล้วดึงร่างเล็กเข้ามากอดแน่น


  เหนื่อย ร่างเล็กบ่นอุบทันทียามที่ตั้งสติได้


  ฮ่าๆ อืม แรงฉันดีใช่มั้ยล่ะ


  ไอ้คนบ้า หื่นกาม ร่างบางทุบกำปั้นเล็กลงไปกับอกแกร่งชื้นเหงื่อ หน้าใสซุกลงกับแผงอกยามที่ร่างสูงมองเขาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์และความต้องการ



ทั้งเขินทั้งอาย




          กลิ่นคาวเลือดถูกกลิ่นกายหอมหวานของร่างเล็กกลบไปหมด จมูกคมซุกตามกลุ่มผมและใบหน้านุ่มนิ่ม ร่างเล็กเริ่มกลับมาหายใจปกติอีกครั้ง ทั้งสองคนนอนกอดกันไปสักพักก่อนจะพากันเข้าสู่ห้วงนิทรา....ฝันคือนี้ คงจะฝันดีมากแน่ๆ



กลับไปอ่านต่อและเม้นที่บทความ