“อื้อ”
ซีวอนดันร่างเล็กลงกับเตียงนุ่มแล้วตามทับทับโดยที่จูบยังคงเร่าร้อนไม่ผละออกจากกัน
ฝ่ามือทั้งสองข้างเกาะและจิกไหล่กว้างไว้หวังจะระบายอารมณ์
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยจูบกับใคร...แต่พอได้มาจูบแล้วรู้สึกดีจัง
จูบที่เร่าร้อนยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของร่างสูงให้พุ่งขึ้นสูงแต่มันกำลังปลอบประโลมร่างเล็กให้คล้อยตาม
จากจูบที่ไม่เป็นภาษาเปลี่ยนเป็นประสบการณ์ใหม่ในแบบที่ฮยอกแจสามารถเรียนรู้ได้ด้วยจากการสอนของชเวซีวอน
“อ้ะ”
ซีวอนผละริมฝีปากหยักออกจากปากอิ่ม
ดวงตาใสเอ่อคลอน้ำใสเพียงนิดยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่และเชิญชวนให้ซีวอนสัมผัสมากกว่านี้....แต่เขารู้ว่านี่คือครั้งแรกของฮยอกแจ
มันต้องเป็นขั้นๆ ไปถึงจะถูก
“อ๊า...อย่า”
ซีวอนละเลงและบรรจงจูบตามซอกคอขาวของฮยอกแจอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเพิ่มแรงจูบให้หนักหน่วงจนผิวขาวผ่องขึ้นรอยแดง
รอยทุกรอยกำลังจะย้ำว่าเขาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นเจ้าของร่างกายร่างกายนี้
ฝ่ามือหนาลูบไล้ตามแผ่นท้องบางที่มีเสื้อผ้าอาภรณ์เป็นตัวกลางก่อนที่จะค่อยๆ
ดึงเสื้อยืดตัวบางขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปลูบแผ่นท้องบางแทน
“อ้ะ...อื้อ”
หน้าท้องบางหดเกร็งพร้อมกับเสียงครางเล็กๆ
ที่ออกมาจากลำคอเชิญให้ซีวอนกดจูบลงไปที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง มือหนาก็ค่อยๆ บรรจงลูบหน้าท้องแบนของฮยอกแจไปมา
ขนอ่อนของร่างเล็กลุกซู่กับประสบการณ์ที่ร่างสูงป้อนให้ จูบที่รุนแรงกำลังหยอกล้อกับหูนิ่มทั้งสองข้าง
“ยะ...อย่าฮะ”
มือบางจับแขนแกร่งให้ชะงักค้างก่อนที่มือจะไปสัมผัสเข้ากับตุ่มไตสีชมพูหวานภายใต้เสื้อตัวบาง
ซีวอนผละหน้าออกมามองใบหน้าสวยแล้วยิ้มที่มุมปาก
ถึงปากเธอจะปฏิเสธ
แต่ร่างกายเธอกำลังตอบสนองเธอไม่รู้ตัวเลยหรือไง
“อ๊า....อื้อ...อ้ะ”
ซีวอนไม่สนใจว่าร่างเล็กจะห้ามยังไงแต่ถกเสื้อตัวบางขึ้นไปไว้เหนือแผ่นอกแล้วจัดการใช้ปากร้อนดูดดึงส่วนที่แข็งเป็นไตสีชมพูหวาน
มืออีกข้างก็ลูบไล้ตุ่มไตอีกข้างเพื่อกระตุ้นแรงอารมณ์ให้สูงขึ้น
“อึก...อย่าฮะ อ๊า”
แรงอารมณ์และอุณหภูมิในตัวร่างเล็กยิ่งทำให้ซีวอนรุกมากขึ้นจนไม่ได้ใส่ใจเลยว่าร่างเล็กจะต้องอดทนและทรมานแค่ไหน
ปากหยักกดจูบตามแผ่นท้องบางจนเกิดรอยแดงไปทั่ว สร้างความเป็นเจ้าของไปทั่วร่างเล็ก
ฮยอกแจเริ่มอ่อนแรงลงช้าๆ แขนที่โอบรอบคอของร่างสูงก็ผ่อนลงทำให้ร่างสูงผละหน้าออกทันที
“เธออยากให้ฉันทำต่อหรือเปล่า”
สิ้นเสียงเข้มฮยอกแจก็ส่ายหน้าไปมา
ดวงตาที่ปรือขึ้นเพียงนิดยิ่งทำให้ซีวอนผละตัวออกมากกว่าเดิมแล้วดึงร่างเล็กเข้ามากอดแน่น
ไม่รู้ทำไมเขารู้สึกว่าฮยอกแจกำลังเหนื่อยเขาถึงได้ยอมหยุดแล้วดึงเสื้อลงตามเดิมก่อนจะดึงร่างเล็กให้นอนลงกับอกแกร่ง
เสียงลมหายใจอ่อนๆ
ของฮยอกแจทำให้ซีวอนเอามือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มไปมาจนรู้สึกได้ว่าลมหายใจของคนตัวเล็กกลับมาสม่ำเสมอเหมือนคนหลับสนิท
กลับไปเม้นที่บทความด้วยจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น